Z szuflady

W szufladzie można znaleźć dość niecodzienne skarby. Zapomniane wiersze, cicho sza ;)  przełożone notatki, koronki i coś co przez myśl nie przejdzie. W skrzyniach tłoczą się ceramiczne cuda, w starych walizkach drobnica. Wszystko ma coś wspólnego, nie tylko zapomnienie ale tez grube warstwy kurzu. Cząstka po cząstke, odkrywam te tajemnice i wrzucam w kadr. Dobrze, że jest etsy, bo dzięki temu schylam kręgosłup w namiocie bezcieniowym robiąc zdjęcia, dorzucając rekwizyty wprost z natury, z wakacji czy z ... kuchni :) Najlepszy jest kot, ale jego do namiotu nie wrzucę, co innego przestrzeń balkonu, tam kot wpisuję się w kadr wyśmienicie. 

Gdy już coś tak dłużej poleży to zniechęcam się do pokazania tego światu, lubię jednak nowości, one pachną inaczej... mocnym dymem raku :)

na zdjęciach drobiazgi, po prostu wisiory 

Raku znaczy radość

 Czas planowania. Już po nowiu. Nie obejrzałam się nawet  na księżyc skupiając na glinie, na ceramice, na ogniu. Ogień, gdy się z nim zaprzyjaźnisz już nie parzy, uwaga skupiona na szkliwie, na tym jak rozlewa się po  czerepie, , przerywasz ten wzrost temperatury nagłym, pewnym ruchem wyjmując ceramikę szczypcami z pieca i wrzucasz w trociny, liście, czy papier. Zamknięcie pokrywy jest jak zamknięcie oczu przed snem. Czekasz na cud, otwierasz szeroko oczy i podziwiasz świat ze zdumienia. Raku znaczy radość :) Wracam, wracam do blogowania, pisania :) Pisanie jest przecież jak oddech, krzyk i radość  :)